Auckland en vertrek

Na een goede nacht worden we wakker met het besef dat dit de laatste dag is. We pakken in en willen nog een lekkere wandeling maken. Deze camping willen we eigenlijk aan niemand aanbevelen, maar ja andere in de omgeving zijn er gewoon niet. We willen als laatste wandeldaad nog de Mount Eden beklimmen. Het moet een prachtig uitzicht zijn vandaar over de stad.
Het is even moeilijk om een parkeerplek te vinden, maar dan kan de beklimming ook beginnen. Via een vrij stijl maar goed begaanbare weg klimmen we in een cirkel de berg op en inderdaad het uitzicht is prachtig. Zelfs met het bewolkte weer is er genoeg te zien (vooral Japanners die er met busladingen tegelijk gedropt worden). Je kunt de haven goed zien en we zien dat we ongeveer op de hoogte van de Sky Tower zitten. Niet met de lift, dus aardig geklommen. Na het rondje rond de krater dalen we weer af naar onze parkeerplaats en rijden de wijk Remuera in en zoeken een koffiestop. Dat is snel gevonden en we nemen een heerlijke koffie met een muffin. We dwalen daarna in de wijk en bekijken wat winkeltjes. Omdat we niet al te laat willen lunchen gaan we weer terug naar onze koffiestop en nemen de luchspecial een heerlijke pasta. Voldaan en gelaafd gaan we naar de auto om deze in te leveren bij Spaceship Rentals. Zij verzorgen het vervoer naar het vliegveld en de rekening van 37,7 dollar gaat naar de verhuurder. Geen gezeur over kleine schades of zo: gewoon neerzetten en de bagage overladen.
Tijdens onze rit naar het vliegveld laat Nieuw Zeeland het weten dat we weggaan: een fikse regenbui is onze uitgeleide in Auckland. Ook op het vliegveld regent het pijpenstelen.
Weemoedig kijken we om naar vier weken rijden door het mooi Nieuw Zeeland. Wat zullen we het meeste missen, wat vonden we het mooist? Missen zullen we de prachtige natuur, de vriendelijke mensen en zeker de heerlijke koffie. Het mooist is toch de combinatie van die drie. Op het zuider eiland ongerepte natuur waar je ook maar kijkt; op het noorder eiland meer vertier. Beiden hebben hun eigen charme, maar bovenal een hele vriendelijke bevolking, die je bij ieder contact vragen hoe het met je gaat. En niet alleen vragen, maar het ook echt menen, van de toevallige passant op straat tot de caissière in de supermarkt: vriendelijk, niet gehaast en echt tijd voor een ander.